Endodoncja

Endodoncja jest dziedziną stomatologii zajmującą się leczeniem kanałowym zębów. Leczenie kanałowe polega na usunięciu zainfekowanej lub martwej miazgi z komory zęba i kanałów korzeniowych poprzez mechaniczne i chemiczne oczyszczenie, a następnie ich wypełnienie materiałami chemicznie obojętnymi. Leczenie endodontyczne najczęściej wykonuje się z powodu zapalenia/martwicy miazgi, powstałych na skutek nie leczonej próchnicy. Wskazaniem do tego typu leczenia mogą być też inne przypadki, np.: kiedy planowana jest korekta nachylenia lub wysokości korony zęba ze wskazań protetycznych. Zdarza się również, że do stanu zapalnego miazgi dochodzi w pozornie zdrowym zębie, bez żadnych ubytków. Z taką sytuacją możemy mieć do czynienia między innymi u pacjentów z zawansowaną chorobą przyzębia, wadami zgryzu lub po urazie zębów. W czasach, kiedy leczenie kanałowe wykonywane było bez powiększenia lub tylko w lupach powiększających, odsetek niepowodzeń po leczeniu sięgał 30%. Obecnie leczenie takie prowadzi się pod mikroskopem, w powiększeniu nawet kilkudziesięciokrotnym, dlatego odsetek niepowodzeń wynosi zaledwie kilka procent.

RTG trzonowca dolnego – rozległa zmiana okołowierzchołkowa obejmująca również obszar pomiędzy korzeniami.

Stan po leczeniu kanałowym – prawidłowa struktura kości wokół korzenia zęba – całkowite wyleczenie zmiany.

Zęby wymagające leczenia kanałowego przeważnie cechują się poważnym uszkodzeniem tkanek, co sprawia że rutynowe założenie wypełnienia z materiału kompozytowego, nie wpływa na ewidentną poprawę wytrzymałości mechanicznej zęba na siły żucia. Konsekwencją takiej sytuacji jest wysokie prawdopodobieństwo złamania zęba. I tak na przykład, w przypadku zębów bocznych (trzonowców) ryzyko złamania po leczeniu kanałowym wynosi 52%. Aby zmniejszyć ryzyko tego typu powikłań, w korzenie zębów wklejane są wkłady koronowo-korzeniowe z włókien szklanych. W przypadku gdy ząb jest na tyle zniszczony, że takie wzmocnienie nie jest wystarczające, w laboratorium protetycznym wykonywany jest metalowy wkład koronowo-korzeniowy (najlepiej ze stopów szlachetnych – złota). Ostatnim etapem leczenia jest rekonstrukcja korony zęba z użyciem korony protetycznej.

Metalowy wkład koronowo-korzeniowy wcementowany w korzeń odbudowujący część korony dolnego przedtrzonowca.

Korona całoceramiczna zacementowana na wkładzie koronowo-korzeniowym imitująca zniszczone tkanki zęba.